ג'ף ברלין

מתוך ויקיפדיה, האנציקלופדיה החופשית
ג'ף ברלין
Jeff Berlin
ג'ף ברלין באוסטין, טקסס, 2007
ג'ף ברלין באוסטין, טקסס, 2007
לידה 17 בינואר 1953 (בן 71)
קווינס, ניו יורק
שם לידה Jeffrey Arthur Berlin עריכת הנתון בוויקינתונים
מוקד פעילות ארצות הברית
תקופת הפעילות מ-1970 עריכת הנתון בוויקינתונים
מקום לימודים מכללת ברקלי למוזיקה, מכון המוזיקאים עריכת הנתון בוויקינתונים
סוגה ג'אז פיוזן, רוק מתקדם
כלי נגינה בס חשמלית, קונטרבס, קולות
חברת תקליטים Random Act Records, Rock Empire, Denon Records
שיתופי פעולה בולטים ביל ברופורד
אתר רשמי
פרופיל ב-IMDb
לעריכה בוויקינתונים שמשמש מקור לחלק מהמידע בתבנית

ג'ף ברליןאנגלית: Jeff Berlin; נולד ב-17 בינואר 1953) הוא בסיסט יהודי-אמריקאי,[1] הידוע בשיתופיו עם הלהקה של ביל ברופורד בשנות השבעים המאוחרות, איתם ניגן והקליט רבות.

ביוגרפיה[עריכת קוד מקור | עריכה]

ברלין נולד בקווינס, ניו יורק. הוא החל במקור בנגינה על כינור למשך 10 שנים, אך כאשר שמע את הביטלס, קיבל השראה לנגן בגיטרה בס.[2] מאוחר יותר החל ברלין ללמוד במכללת ברקלי למוזיקה, שם למד במחלקת בס.[3]

סגנון והערכה[עריכת קוד מקור | עריכה]

באחת הסקירות על אלבומו "Low Standards", כתב המגזין Bass Musician Magazine: "נראה כי בכל פעם שאני מציין את השם "ג'ף ברלין", גל גדול מאוד של תומכי ברלין ויריביו, נסחף אל פני השטח ואלו מביעים את דעותיהם. לא משנה איפה אתה עומד ביחס לפילוסופיה המוזיקלית של ג'ף, אף אחד לא יכול להכחיש את העובדה הפשוטה שג'ף הוא אשף בתחומו, והוא אחד מהנגנים הגדולים ביותר בכל הזמנים".[4]

סגנון נגינתו של ברלין הושווה פעמים רבות לסגנונו של ג'אקו פסטוריוס, אומנם ברלין הביע את דעתו מזה כבר על אלו המתיימרים לנגן בסגנונו של פסטוריוס, מהם הוא סולד (אותם הוא מכנה "Jaco-imitators").[5]

דיסקוגרפיה[עריכת קוד מקור | עריכה]

הקלטות סולו:

  • 1985 Jeff Berlin/Vox Humana - Champion (Passport Jazz)[6]
  • 1986 Jeff Berlin - Pump It! (Passport Jazz)[7]
  • 1997 Jeff Berlin - Taking Notes (Denon)[8]
  • 1998 Jeff Berlin - Crossroads (Denon)[9]
  • 2000 Jeff Berlin - Star Licks Master Sessions: Jeff Berlin (Star Licks Productions) (VHS)[10]
  • 2000 Jeff Berlin - In Harmony's Way (M.A.J. Records and multiple re-releases)[11]
  • 2004 Jeff Berlin - Lumpy Jazz (M.A.J. Records)[12]
  • 2006 Jeff Berlin - Aneurythms/Ace Of Bass (M.A.J. Records)[13]
  • 2006 Jeff Berlin - Mel Bay Jeff Berlin-Bass Logic from the Players School of Music (Mel Bay Publications) (DVD)[14]
  • 2010 Jeff Berlin - High Standards (King Japan / M.A.J. Records)[15]
  • 2013 Jeff Berlin - Low Standards (Random Act Records)[16]
הופעות כנגן משנה

קישורים חיצוניים[עריכת קוד מקור | עריכה]

הערות שוליים[עריכת קוד מקור | עריכה]

  1. ^ Jeff Berlin Interview, Part 1
  2. ^ Mulhern, Tom (1993). Bass Heroes: Styles, Stories & Secrets of 30 Great Bass Players : from the Pages of Guitar Player Magazine. Backbeat Books. p. 69. ISBN 978-0-87930-274-0. נבדק ב-29 ביולי 2013. {{cite book}}: (עזרה)
  3. ^ Ake, David Andrew (2010). Jazz Matters: Sound, Place, and Time Since Bebop. University of California Press. p. 144. ISBN 978-0-520-26688-9. נבדק ב-29 ביולי 2013. {{cite book}}: (עזרה)
  4. ^ "Low Standards: Jeff Berlin". Bass Musician Magazine.
  5. ^ "Jeff Berlin: Whatever doesn't kill you makes you stronger!". Bass Inside. בספטמבר 2002. אורכב מ-המקור ב-2007-03-11. נבדק ב-2013-07-24. {{cite news}}: (עזרה)
  6. ^ Jeff Berlin & Vox Humana (4) - Champion (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  7. ^ Jeff Berlin - Pump It! at Discogs
  8. ^ Jeff Berlin - Taking Notes (CD, Album) at Discogs
  9. ^ Jeff Berlin - Crossroads (CD) at Discogs
  10. ^ Star Licks Master Sessions: Jeff Berlin | MTV Movies
  11. ^ In Harmony's Way - Jeff Berlin | AllMusic
  12. ^ Jeff Berlin - Lumpy Jazz (CD, Album) at Discogs
  13. ^ Aneurythms - Jeff Berlin | AllMusic
  14. ^ Amazon.com: Mel Bay Jeff Berlin-Bass Logic from the Players School of Music
  15. ^ High Standards - Jeff Berlin | AllMusic
  16. ^ Low Standards - Jeff Berlin | AllMusic
  17. ^ DeGagne, Mike. The Story of I at AllMusic
  18. ^ Capricorn Princess - Esther Phillips | AllMusic
  19. ^ End of a Rainbow - Patti Austin | AllMusic
  20. ^ David Matthews* With Whirlwind - Shoogie Wanna Boogie (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  21. ^ Eye of the Beholder - Ray Barretto | AllMusic
  22. ^ David Liebman - Light'n Up, Please! (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  23. ^ Liebman, Dave (2012). What It Is:The Life of a Jazz Artist. Scarecrow Press. p. 209.
  24. ^ Satanic - Ernie Krivda | AllMusic
  25. ^ Kelma, John (24 באפריל 2005). "Bill Bruford: Feels Good to Me and One of a Kind". All About Jazz. נבדק ב-11 באוגוסט 2013. {{cite web}}: (עזרה)
  26. ^ Montreux Concert - Don Pullen | AllMusic
  27. ^ Just as I Thought - David Sancious | AllMusic
  28. ^ Bruford - One Of A Kind (CD, Album) at Discogs
  29. ^ 1 2 Kelman, John (14 באוקטובר 2005). "Bill Bruford: Feels Good to Me and One of a Kind". All About Jazz. נבדק ב-11 באוגוסט 2013. {{cite web}}: (עזרה)