אורי דסאו

מתוך ויקיפדיה, האנציקלופדיה החופשית
אורי דסאו
לידה 1979 (בן 45 בערך)
תל אביב
מדינה ישראל עריכת הנתון בוויקינתונים
לעריכה בוויקינתונים שמשמש מקור לחלק מהמידע בתבנית

אורי דסאו (נולד ב-1979 בתל אביב) הוא אוצר אמנות וכותב עצמאי. החל מ-2011 מתגורר ופועל באירופה.

ביוגרפיה[עריכת קוד מקור | עריכה]

אורי דסאו בעל תואר ראשון (2002) בפילוסופיה, ספרות והיסטוריה של האמנות מאוניברסיטת תל אביב. בגיל 24 החל לפעול כאוצר תערוכות בגלריות ומוזיאונים באירופה וישראל. תערוכותיו התקיימו, בין היתר, בביתן הלנה רובינשטיין, מוזיאון תל אביב לאמנות, במוזיאון הרצליה לאמנות עכשווית ובגלריה הלאומית החדשה, בברלין. החל מ-2011 התרחבה פעילותו האוצרותית מישראל לאירופה. דסאו פועל כאוצר, כותב ומרצה ומתגורר כיום בבלגיה. בין השנים 2004–2008 כתב במגזין סטודיו: כתב עת לאמנות. דסאו היה עורך אורח של שני גיליונות מיוחדים של המגזין: גיליון 170 (ספטמבר 2007), ״עשן בעיניים: צילום מופשט עכשווי״, וגיליון 174 (ספטמבר 2008), ״בחזרה ל-1980״. ב-2006 שהה בתוכנית אמן (רזידנסי) ב-IASPIS בשטקהולם. ב-2008 שימש אוצר של גינת הפסלים של עיריית סביון ובשנת 2010 שימש כיועץ לאוסף הצילום של האספן שלום שפילמן (האוסף וכן "מכון שפילמן לצילום", שהחזיק בו, הוקמו בשנת 2010 ופורקו בשנת 2015)[1]. בשנת 2012 נמנה דסאו בין חבר השופטים להענקת הפרס הגרמני לאמנות מדיה דיגיטלית בינלאומית ע"ש נאם ג'ון פייק (Nam June Paik Award).

דסאו לימד באקדמיה בצלאל בירושלים, במחלקה להיסטוריה ותיאוריה בשנת 2008. בין 2014–2016 שימש כמרצה אורח באוניברסיטה לאמנויות בברלין וכן באקדמיה לאמנויות במינכן. בשנת 2018 שימש כמרצה אורח באקדמיה לאמנות בדיסלדורף שבגרמניה, וב-2019 שימש כמרצה אורח באקדמיה לאמנות במינכן, ובבית ספר לאמנות בעיר גנט שבבלגיה.

פעילות אוצרותית[עריכת קוד מקור | עריכה]

דסאו החל לפעול כאוצר אומנות צעיר בגיל 24. התערוכה הראשונה שאצר ״נחשו מי מת״, גלריה דביר, יולי 2003, התייחסה לדמותו של יאסר ערפאת, מייסד הארגון לשחרור פלסטין (פת"ח) ויו"ר הראשון של הרשות הפלסטינית. שם התערוכה הוא ציטוט מתוך סצנה מהסרט הישראלי שלאגר (1979) בבימויו של אסי דיין ובכיכובם של הגשש החיוור. העובדה שערפאת נפטר בנובמבר 2004, כשנה לאחר שהתקיימה התערוכה, הפכה את התערוכה בדיעבד למעין נבואה מקברית שהתגשמה. בתערוכה הוצגו עבודות של אבנר בן גל, אלי פטל, תמר גטר, ומיכל נאמן ופבל וולברג, לצד יצירות שנעשו במיוחד לתערוכה על ידי האמנים רותי נמט ואדם רבינוביץ. בנוסף הוצגו בה מקטעים מתוך הסרטים של אורי זוהר, אסי דיין ואפרים קישון.

התערוכה השנייה שאצר דסאו, ״חזרת״, התקיימה בגלריה גבעון בשנת 2005. שם התערוכה התייחס למאכל, למחלה ולשורש ח.ז.ר. בתערוכה הקבוצתית הוצגו עבודות שנעשו במהלך עשורים שונים על ידי אמנים ישראלים ואירופאים בני דורות שונים: אלי פטל, אדם רבינוביץ, רפי לביא, משה גרשוני, משה ניניו, יולנדה פיבר וכן דניאל כהן, שפעל כצלם פפראצי בישראל ותצלומיו הוצגו בתערוכה לצד שתיים מיצירותיו של רפי לביא משנת 1999. החיבורים שיצר דסאו בתערוכה בין עבודותיהם של אמנים בני דורות שונים וממקומות שונים על רקע המשמעויות השונות של המילה "חזרת" תרמו ליצירת מתח פרשני והעשירו את ההקשרים. בשנת 2006 אצר דסאו בביתן הלנה רובינשטיין, שתי תערוכות יחיד: ״תרדמון״ ו-״הטבע המקורי״ של האמנים אלי פטל ואדם רבינוביץ. ב-2008 אצר את התערוכה ״מושבת עונשין״ במשכן לאמנות בעין חרוד בהשתתפותם של אבנר בן-גל, מיכל הלפמן, אדם רבינוביץ, טל ר., פבריס ג׳יג'י וכריסטוף בוכל. התערוכה הציגה עסקה עבודות שנעות ממעמד של אובייקט למעמד של סביבה ושמה דגש על הממד הפרפורמטיבי והתיאטרלי של אובייקטים פיסוליים ועל תביעתם לצופה אקטיבי.

בנובמבר 2010 אצר את התערוכה ״תורת השלבים״ במוזיאון פתח תקווה לאמנות, בהשתתפותם של האמנים אפרת שלם, ג'ניפר אלורה וגיירמו קלזדייה, וואליד בשטי, וולפגנג טילמנס, חיים דעואל לוסקי, ינאי טויסטר, משה ניניו, סטן ברקהאג', שאנון אבנר, תומאס דימנד ותומאס רוף. בתערוכה הוצגו עבודות צילום, קולנוע ווידאו של אמנים ישראלים ובינלאומיים. התערוכה עוררה דיון על זהותו, מעמדו ומצבו של המדיום הצילומי על ידי שיבוש, פירוק הגדרות הצילום וגילוי היבטים אחרים של המדיום. ב-2011 אצר את הביאנלה השלישית בהרצליה, ״המכה השנייה״ בהשתתפותם של נחום טבת, גיל מרקו שני, פבל וולברג, גרגור שניידר, אבנר בן-גל, רותי נמט ואמנים נוספים. בספטמבר 2014, בגלריה הלאומית החדשה בברלין אצר יחד עם אודו קיטלמן, מנהל המוזיאון תערוכת יחיד למשה גרשוני, ״לא אבא לא אמא״. בתערוכה הוצגו כשמונים עבודות שמסכמות ארבעה עשורי פעילות של גרשוני. היא נפתחה בשחזור המיצב "מי ציוני ומי לא" משנת 1979, שבוצע מחדש בלובי של קומת האוסף של המוזיאון. המילים בעברית זעקו מן הקיר, והצגתן במוזיאון בברלין עטפה אותן טענה אותן במשמעויות שונות מאלה שהיו לעבודה כשהוצגה לראשונה בגלריה ג'ולי מ. בתל אביב.

ב-2020 פרסם דסאו את ״המשולחים: תערוכה בפורמט דפוס״ במגזין תיאוריה וביקורת (מס. 53). התערוכה מציגה שבעה אמנים שעזבו את ישראל בגיל צעיר, טרם הבשלתם היצירתית או לקראתה, ושהשתלבו בעולם האמנות במערב. האמנים הם: יעקב אגם (יליד 1928), חיים סטיינבך (יליד 1944), סרג' שפיצר (1951–2012), מייקל קלג ומרטין גוטמן (ילידי 1957), אבשלום (1964–1993), ומיקה רוטנברג (ילידת 1976). דסאו חיבר בין אמנים בני דורות שונים דרך זווית ביוגרפית אישית ומנקודת מבט היסטורית כרונולוגית רחבה יותר, והציע להתייחס לישראל כמרחב שננטש ונותר מאחור. אצל חלק מהאמנים בתערוכה מרכיב העזיבה פנימי לעבודה ואצל אחרים זהו מרכיב חיצוני, שהפיכתו לפנימי בתערוכה חושפת את האופן בו מעשה האוצרות כופה עצמו מבחוץ אל תוך העבודה. דסאו מתייחס לעזיבת ארץ ישראל כדי להמחיש את ההשלכות של מעשה האוצרות, להנכיח אותו כשרירותי אך גם כמהותי.

תערוכות נבחרות בישראל[עריכת קוד מקור | עריכה]

  • "אביטל גבע ועודד ידעיה", גלריה קונטמפוררי, 2012
  • "צלקות בסלעים", אנדריאס גולינסקי, גלריה חזי כהן, תל אביב 2012
  • "פנסיון", גרגור שניידר ונחום טבת, גלריה חזי כהן, תל אביב 2012
  • Adding to Subtract, אמנים: פרנסיס אליס, דורון גולן, בני אפרת, לותר המפל; גלריה קונטמפוררי, תל אביב, מאי-יולי 2012
  • "המכה השנייה", הביאנלה השלישית במוזיאון הרצליה לאמנות עכשווית, 2011
  • "אחיות: תמי ועמית", מוזיאון פתח תקווה לאמנות, נובמבר-פברואר 2010–2011
  • "תורת השלבים", מוזיאון פתח תקווה לאמנות, נובמבר 2010
  • "טליה סידי: הריק הטוב", סדנאות האמנים בתל אביב, 2010
  • תערוכת יחיד לגרגורי שניידר, מוזיאון הרצליה לאמנות עכשווית, חוף אכדיה, יוני-דצמבר 2009
  • "מתוך הגלים", נמל יפו, 2009
  • "מושבת העונשין", המשכן לאמנות בעין חרוד, 2008
  • "תרדמון", "הטבע המקורי", ביתן הלנה רובינשטיין, מוזיאון תל אביב לאמנות, 2006
  • "חזרת", גלריה גבעון, 2005
  • "נחשו מי מת", גלריה דביר, יולי 2003

תערוכות נבחרות באירופה[עריכת קוד מקור | עריכה]

  • 2020 Short Memory, Galerie Micheline Szwajcer, Antwerp. Artists: Lili Dujourie, Hans-Peter Feldmann, Douglas Gordon, On Kawara, Richard Prince.
  • 2018 Fundamentalist CubesInside Spaces by Bruce Nauman, Absalon, and Gregor Schneider, Fondation M-ARCO, Marseille.
  • 2018 Kobro and Strzemiński: New Art in Turbulent Times, Moderna Museet Malmö (co-curated with Iris Müller-Westermann and Jaroslaw Suchan).
  • 2017 Inside the Distance, Galerie Sabine Knust, Munich. Artists: Ronald de Bloeme, Lothar Hempel, Gregor Hildebrandt, Olaf Holzapfel, Sebastian Preece, Adam Rabinowitz.
  • 2017 Free of Immediacy, Grundemark-Nilsson Gallery, Berlin. Artists: Matan Mittwoch, Royden Rabinowitch.
  • 2016 Zvi Goldstein – Distance and Differences, S.M.A.K. Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, Ghent.
  • 2015 Olaf Brzeski – Anteroom, Polnisches Institut, Berlin.
  • 2015 Markus Döbeli, 3 Paintings, Galerie Isabella Czarnowska, Berlin.
  • 2014 Moshe Gershuni – No Father No Mother, Neue Nationalgalerie, Berlin (co-curated with Udo Kittelmann).
  • 2014 The Cable Guys, Future Gallery, Berlin. Artists: Alice Channer, Spiros Hadjidjanos, Seth Price, Paul Sharits.

קטלוגים, כתבים ופרסומים שונים[עריכת קוד מקור | עריכה]

  • “History, Architecture, Performance: On Zlatko Kopljar’s Body of Work,” Zlatko Kopljar: Constructions, exh. cat., Museum of Contemporary Art Zagreb, Distanz Verlag, Berlin, 2020.
  • “Entropy and Circulation: Peter Buggenhout,” Mousse Magazine, online edition, December 2019.
  • “Image, Text, Archive, Law: On Wolfgang Plöger’s Film and Video Installations,” Wolfgang Plöger – NoSleep, Distanz Verlag, Berlin, 2019.
  • “Wound Garden – Berlinde De Bruyckere at Musuem Hof van Busleyden,” Metropolis M, online edition, March 2019.
  • “Nine Texts on Leo Copers,” Leo Copers – Dreams are Made of This, Ludion, Antwerp, 2018.
  • “Alternative Histories – On the Painterly Work of Pia Fries,” Hendrick Goltzius & Pia Fries: Proteus & Polymorphia, exh. cat., Museum Kurhaus Kleve – Edward Mataré-Sammlung, Ernst Wasmuth Verlag, Tübingen-Berlin, 2017.
  • “Early Friedrich Kunath,” Boros Collection / Bunker Berlin # 3, Distanz Verlag, Berlin, 2017.
  • “With and Without Identity,” Andreas Schmitten: Bodies, exh. cat., Künstlerhaus Bethanien, Berlin, Verlag der Buchhandlung Walther König, Cologne, 2017.
  • “Douglas Gordon,” documenta 14: Daybook, Prestel, Munich-London-New York, 2017.
  • “Robert Filliou’s Secret of Permanent Creation,” Mousse Magazine, issue 56, December 2016-January 2017.
  • Stanisław Fijałkowski – Before and after Abstraction, Verlag der Buchhandlung Walther König, Cologne, 2016 (editor).
  • The “Dominique Gonzalez-Foerster: 1887-2058,” Mousse Magazine, issue 53, April 2016.
  • “Peter Buggenhout at Konrad Fischer Galerie, Berlin,” Flash Art Magazine, issue 306, March 2016.
  • “Absolute Otherness: On Markus Döbeli’s Paintings,” Parkett, vol. 97, winter 2016.
  • “The Rough Law of Gardens,” Olaf Holzapfel and Nahum Tevet, exh. text, Kunstmuseum Bochum, August 2015.
  • “Carla Arocha and Stéphane Schraenen,” Frieze d/e, issue 21, August 2015.
  • “In the Beginning was Repetition: Gregor Schneider’s 2014,” ArtReview, vol. 67 no. 3, April 2015.
  • “On Rainbow: Rug,” Moshe Ninio/ Rainbow: Rug, exh. cat. (digital publication), Santa Monica Museum of Art, 2015.
  • “Nailing Uecker,” Günther Uecker, exh. cat., Stiftung Kunstsammlung NRW, 2015.
  • “On Zvi Goldstein,” Zvi Goldstein – The Limits of my Knowledge, Distanz Verlag, Berlin, 2014.
  • “Natural History,” Ruth Nemet – Young Samaritans, exh. cat., BQ Berlin, 2014.
  • “The Ongoing K,” Zlatko Kopljar – From K Series, exh. text, Galerie Isabella Czarnowska, 2014.
  • “Eight Times Moshe Gershuni,” Moshe Gershuni – No Father No Mother, exh. cat., Staatliche Museen zu Berlin, HatjeCantz, 2014 (co-editor with Udo Kittelmann).
  • The Cable Guys, exh. cat., Future Gallery, 2014 (editor).
  • Markus Selg – Sublimation/Simulation (Shadow of the Eye), exh. text, Galerie Guido W. Baudach, 2014.
  • “10 Rooms,” Vajiko Chachkiani – Both, exh. cat., Museum für Gegenwartskunst Siegen, 2014.
  • “Towards Attempts at Forming Appropriate Finds,” Johannes Wald – Geste und Gefuehl, exh. cat., Museum Kurhaus Kleve, 2014.
  • “A Letter to Zlatko,” Zlatko Kopljar – K 19, exh. cat., Galerija Bacva - Croation Association of Artists, 2013.
  • “Against the Archive,” Flash Art Magazine, issue 296, October 2013.
  • Lothar Hempel – Songs for the Blind, exh. text, Hezi Cohen Gallery, 2013.
  • “Dirk Bell,” Frieze (online edition), February 2013.
  • “Actual Historical,” Andreas Golisnki – Die Luecke, Die Der Kasten Laesst, exh. Cat., Dortmunder Kunstverein, 2013.
  • “Funky German,” Friedrich Kunath – In My Room, exh. cat., Modern Art Oxford, Verlag der Buchhandlung Walther König, Cologne, 2013.
  • “Used Screws for Sale – On Avner Ben-Gal’s Biogenetics,” Flash Art Magazine, issue 286, October 2012.
  • Interview with Yona Fischer, Ends of the Earth – Land art until 1974, exh. cat., Museum of Contemporary Art, Los Angeles, 2012.
  • “Avital Geva’s Books in Landscape Experiment,” Cura Art Magazine, issue 010, May 2012.
  • “Thinking about Gregor Schneider,” Gregor Schneider – Punto Muerto, exh. Cat., CA2M Centro de Arte Dos de Mayo, 2012.
  • “Haunted by Life: Zvi Goldstein’s Recent Projects,” Cura Art Magazine, issue 007, February 2011.
  • “The Second Strike,” The Second Strike, exh. cat., Herzliya Museum of Contemporary Art, 2011 (editor).
  • “Back to the Original: Between the Book of Leviticus and Hermann Nitsch,” Hermann Nitsch: Leviticus, exh. cat., Nitsch Foundation, Vienna, 2010.
  • “Introduction to Pleated Blinds,” Pleated Blinds, exh. cat., Petach Tikva Museum of Art, 2010 (editor).
  • “Journey to Tel Aviv,” Cura Art Magazine, issue 002, October-December 2009.
  • “On Gregor Schneider’s Black Cube,” Gregor Schneider – Sculptures, Photographs and Videos, exh. cat., Herzliya Museum of Contemporary Art, 2009 (editor).
  • Israel Art Now, Modan Publishing, Tel Aviv, 2009.
  • “Flashback – The Birth of Now: Art in Israel in the 1960’s,” Studio Art Magazine, issue 173, May-June 2008.
  • “After Ezra Orion,” Studio Art Magazine, issue 171, November-December 2007.
  • “Seven Notes on Michal Helfman,” Just Be Good to Me, exh. cat., Israel Museum, Jerusalem, 2007.
  • “Not Final: Nahum Tevet’s Exhibition at the Israel Museum, Jerusalem,” Studio Art Magazine, issue 169, May-June 2007.
  • “Africa is Near – Cordova Group at Center for Contemporary Art,” Studio Art Magazine, issue 167, November-December 2006.
  • “The Curator Prize,” Studio Art Magazine, issue 167, August-September 2006.
  • “A Matter of Defacement, A Conversation with Ulrich Loock,” Studio Art Magazine, issue 163, December 2005-January 2006.
  • “Dark Fluffy: Destruction and Recovery in Adam Rabinowitz’s Tardemon,” Adam Rabinowitz: Tardemon, exh. cat., Tel-Aviv Museum of Art, 2006.
  • “The Conceptual Realism of Eli Petel,” Eli Petel: The Original Nature, exh. cat., Tel-Aviv Museum of Art, 2006.
  • “Black Milk: Moshe Ninio’s Stain,” Studio Art Magazine, issue 162, October- November 2005.
  • “The Rolling Rift: Concept and Experience in Moshe Kupferman’s Work,” Moshe Kupferman, exh. cat., Serralves Museum, 2005.
  • “The Night is Short – On Ruth Nemet’s Daylight,” Studio Art Magazine, issue 160, June 2005.
  • “Gershuni’s Spring,” Studio Art Magazine, issue 159, March-April 2005.
  • “Arafat is Dead: Ory Dessau, Curator of the Exhibition Guess Who Died, After the Actual Death of its Subject,” Studio Art Magazine, issue 158, January-February 2005.
  • “Twilight Zone,” Studio Art Magazine, issue 156, November 2004.
  • “Eyes to the Wall: 4 Chapters on Icarus and Nut,” Studio Art Magazine, issue 154, July- August 2004.
  • “From A to B: Translating Warhol to Hebrew,” Studio Art Magazine, issue 152, May- June 2004.
  • “Mati Klarwein’s Legitimate Lie,” Studio Art Magazine, issue 151, March 2004.
  • “Striking a Mute Note,” Helena, exh. cat., Tel-Aviv Museum of Art, 2002.
  • “State Signs,” Resling, Stage for Culture, Vol. 8, autumn 2001.

קישורים חיצוניים[עריכת קוד מקור | עריכה]


הערות שוליים[עריכת קוד מקור | עריכה]